Μινωική αγγειοπλαστική
Τα πρώτα κεραμικά ευρήματα στην Κρήτη χρονολογούνται στο 7000 π.Χ., ωστόσο η αγγειοπλαστική ήκμασε αρχικά στα πρώτα μινωικά χρόνια (3000- 2100 π.Χ.) κι έφθασε στην κορύφωσή της στα μέσα μινωικά χρόνια (2100- 1600 π.Χ.). Ενδιαφέρον είναι ότι αντί απόλυτων ημερολογιών, οι αρχαιολόγοι χρησιμοποιούν δύο συστήματα σχετικής χρονολόγησης για τη Μινωική περίοδο. Το ένα από αυτά βασίζεται στις τάσεις της αγγειοπλαστικής.
Τα αγγεία της αρχαίας μινωικής περιόδου (3.000- 2.100) είναι κόκκινα με επάλειψη σμάλτου και φέρουν κυρίως γεωμετρικές παραστάσεις που είναι, είτε σκοτεινές σε ανοιχτόχρωμο φόντο, είτε φωτεινότερες σε σκούρο φόντο. Αντίθετα, τα αγγεία της μέσης και τελευταίας μινωικής περιόδου (2.100- 1.200) έχουν λεπτότερα τοιχώματα με καλλίγραμμες λαβές και η διακόσμησή τους είναι τελειότερη και στα χρώματα και τις παραστάσεις. Ειδικότερα, πρόκειται για πολύχρωμα αγγεία με άριστους συνδυασμούς παραστάσεων από το φυτικό και ζωικό βασίλειο: άνθη με μακρύ μίσχο, υδρόβια φυτά, ανεμώνες ψάρια, ζώα. Όλες οι παραστάσεις αποδίδονται με λεπτό και φυσικό τρόπο και κοσμούν τα λεγόμενα καμαραϊκά αγγεία. Το επίθετο "καμαραϊκός" προέρχεται από τον τόπο εύρεσης της πρώτης μεγάλης ομάδας αυτών των αγγείων στην Κρήτη, το σπήλαιο των Καμαρών στις νότιες παρυφές του Ψηλορείτη.
Στην Υστερομινωική εποχή η κατασκευή των κρητικών αγγείων, εξαιτίας της μεγάλης τους ζήτησης, εξελίχθηκε σε αληθινή βιομηχανία και πολλά προϊόντα της έφτασαν στην Αίγυπτο, τη Συρία και την Ελλάδα, όπου και βρέθηκαν στις ανασκαφές.